Arena Gladiatorów

Tivox · Gość

Siadaj, waść. Więc chcesz usłyszeć, jak powstał świat? Cóż, według elfów, a one jak wiesz są najstarszymi istotami na Vintalionie, u zarania dziejów, z głębokiej ciemności wyłonił się Alenor, a tuż za nim jego mroczny brat, zwany Morionem przez ludzi, a Narionem przez elfów. To Alenor stworzył świat, znalazłszy gwiezdny pył, gdzieś w dalekich otchłaniach. Ujrzawszy dzieło Najjaśniejszego, Moriona ogarnęła wielka zazdrość i w wielki wpadł gniew. Zstąpił na Vintalion i zalał go wielkim, głębokim morzem. Ujrzawszy zniszczenie swojego dzieła, Alenor wielce się zasmucił. Przeszedł cały nieboskłon w poszukiwaniu swojego brata, a gdy go wreszcie znalazł, stanął do pojedynku z nim. Iskry lecące z ich mieczy, tworzyły gwiazdy na niebie, a bój trwał niemal osiem lat! Morion, zraniony przez Alenora uciekł chowając się w ciemności i spiskując przeciwko bratu. Alenor zaś, stworzył na Vintalionie pierwszy ląd, gdzie powstał pierwszy elf. Dorian mu było na imię, a zobaczywszy Alenora, wystraszył się i zaczął uciekać w popłochu. Wtedy Alenor powiedział mu „Nie bój się Dorianie, gdyż ja jestem światłem”. I elfa opuścił strach. A Alenor stworzył więcej elfów i stworzył także zwierzęta i rośliny, a wszystko to było wspaniałe. Była to Złota Era w dziejach świata, elfom żyły w radości i niczego im nie brakowało. Podczas dnia, gdy świeciła na niebie wielka gwiazda – Słońce, elfowie bawili się i radowali, a gdy słońce zaszło, spali pod gwiazdami. A żyli w dostatku, nie musieli więc martwić się o pokarm i paszę dla zwierząt. Bo Alenor stworzył im wszystko, co potrzebne do życia. Lecz te czasy nie trwały długo, bowiem ze swej kryjówki wyłonił się Morion, który dnia pewnego zesłał na ziemię potężne kataklizmy – głód, oraz deszcze kamienne, z których powstały góry. I wezwał wtedy Dorian Alenora, aby pomógł im w biedzie. Alenor zstąpił na Vintalion i w cieniu gór stworzył lud nowy – niższy od elfów, ale wytrzymalszy, aby mogli żyć w nieprzyjaznym klimacie. Były to krasnoludy, ze Złotego plemienia. Brodaty lud zamieszkał w górach i począł rozwijać tam swoje kopalnie – złota i kamienia. Krasnoludy okiełznały cienie gór, które stały się przystępniejsze dla pielgrzymów. Lecz na Vintalionie panował nadal głód. Dlatego stworzył Alenor rasę jeszcze jedną, najsłabszą, lecz najsprytniejszą ze wszystkich – ludzi. Ludzie zaś zamieszkali w królestwach, uprawiając rolę i hodując bydło rogate i nierogaciznę, aby handlować pokarmem z krasnoludami w zamian za złoto i kamienie drogocenne, oraz z elfami w zamian za ich wiedzę. A na świecie znów panował pokój i szczęście. Ale Moriona znów ogarnął gniew, więc zstąpił na świat. A gdy zobaczyli go ludzie i elfy, i krasnoludy, poczęli uciekać bądź modlić się do niego. Kiedy Alenor zobaczył co się dzieje na Vintalionie, zaczął ścigać Moriona, a gdy go wreszcie spotkał na Równinach Płaczu, doszło do straszliwej walki pomiędzy braćmi. Wiele krwi przelali bogowie w tej walce, a wszelkie stworzenia żywe schowały się daleko od Równin. Dziesiątego dnia bezustannej walki, pokonał Alenor brata i strącił go głęboko pod ziemię, tam gdzie żadne światło nie dociera. I powiedział bóg światłości stworzeniom żywym, aby wyszły z ukrycia, gdyż zło zostało zażegnane. I tak uczyniły. A na świecie zapanował ład i spokój.